“Lampituoni rimbombano lontani
s’allagano le case di non senso
dalla rete cola piano risale
dall’occidente s’allunga si spiega
scende serpeggia sangue sul selciato
se l’angoscia del pane lo permette
scontro di titani bambole rotte
le candele nere con nastri verdi
se l’angoscia del pane lo permette
fratelli sono tempi molto strani.”
“Malproksime fulmotondr’ resonas
de malsenc’ la dom’ inundiĝas
el Interreto malrapide ĝi fluas suprengrimpas
plilongiĝas malfaldiĝas de Okcidento
laŭ la strato descendas serpentumas sang’
se la angor’ de la pan’ tion ebligas
batal’ de titanoj pupoj rompitaj
nigra kandel’ kaj verda ruband’
se la angor’ de la pan’ tionebligas.
Ho fratoj, la nunec’ multe mirigas.”
